“… Anadolulular soguga, mahrumiyete, en kötü acilara kahramanca bir tevekkülle tahammül ediyorlar. Biri, bir kolunu ve iki bacagini yitirmisti. Bedeni zavalli bir kütük, içler acisi bir paçavradan farksizdi. Sadece söyle diyordu: ‘Vatanimin bacaklarima ve kollarima ihtiyaci vardi, ben de verdim.’Dün, Alfred de Vigny’nin Servitude et Grandeur militaires adli eserinin en asil sayfalarini okurken, su satirlari not ettim:‘Savasçinin feragati, kurbaninkinden daha agir bir haçtir. Agirligini ve büyüklügünü bilmek için onu tasimis olmak gerekir… Fedakârlik yeryüzünün en güzel seyi olmali, çünkü basit insanlarin içinde o kadar çok iyilik vardir ki, bazen, liyakatlerinin ve hayatlarinin gizliliginin farkinda degildirler.’Yüregimde, bunu o zavalli Anadolu askerlerine ve ayrica, bu savasin bütün alçak gönüllülerine, bütün kahramanligin bilincinde olmayanlara, hangi taraftan olurlarsa olsunlar, basitçe ve belki bosu bosuna, ‘degerlerini akillarina getirmeyen…’ bilmeden hayatlarini verenlere ithaf ediyorum…”
Menü
Sepete Ekle
