Faust, Alman edebiyatinin en büyük ve en etkili eserlerinden biridir. Diliyle Almancayi zenginlestirmistir. Eserin kahramani, daha yüksek bilgi düzeyine ulasmaya çalisirken dünyasina “Iyi”yi ve “Kötü”yü getiren modern bilim insaninin ilk örnegidir.
Goethe Faust figürünü bulmamis, sadece yorumlamistir ve bunu da mükemmel bir sekilde basarmistir. Eserin her iki bölümünün yazilisi yaklasik 60 yilda tamamlanmistir, bu durumda yazarin metni yaratmak için tüm gücünü harcadigini söylemek mümkündür, hatta Goethe, Faust’u “hayatimin toplami” diye
niteler.
Eser, tarihsel Doktor Faust figürünün öyküsünü ele alir. Goethe bu halk söylencesini, deyim
yerindeyse bireyler, insanlik ve tüm evren için geçerli bir mesel halinde genellestirmistir:
Bütün insani tragedyalarin arkasinda tanrinin amaci uyumu yeniden kurmaktir. Bu amaca
giden yolda herkes ve her sey, hatta insanin yanina arkadas olarak verdigi seytan bile
tanrinin âleti olur.
Eserin neredeyse tamami kafiyeli dizeler biçiminde yazilmis, ama üslup ve dize ölçüsü
sik sik degismistir. Eserde her çesit antik dize biçimiyle ve serbest vezne kadar degisik dize
biçimleriyle karsilasilir. Anlatilanlarda degisen dil biçimine uygun olarak rüyalar, yanilsamalar
ve gerçek algilar kesisirler.
Faust, dünya edebiyatinin tartismasiz en büyük eserlerinden biri sayilir ve Alman edebiyatinda
en çok alinti yapilan eserlerin basinda gelir.
Menü
Sepete Ekle
