Max Frisch'in (1911-1991) Don ]uan'i, kadinlar tarafindan kovalanan, ancak sinik ve melankolik biridir. Toplumun üzerindeki baskisindan igrenir, Safligin, temizligin ve kendine yeterli olmanin umutlari içinde, geometrik biçimlerin ve matematiksel soyutlugun özlemini çeker.
Sonunda Don juan, görkemli salonlarda görünüp zengin ve güzel kadinlarin pesinde kostugu çekici bir erkek yerine, soylu ve zengin bir Dük'le evlenerek ondan dul kalmis, eski bir fahise Mirinda'nin emrinde, satodan disari çikmasina izin verilmeyen, bahçesinde kurumus yapraklari temizleyen sadik ve uysal bir ev erkegi olarak görünür sahnede.