Dusan Kovaçevic'in traji-komik son oyunu (2011). "RADA: Dünyanin tüm zenginligini verseler, yeniden dünyaya gelmek istemem. Yasadigimiz sikintilari düsününce...ISA: Neler konusuyorsun Rada? Tahtaya vur...STEVA: Biraz daha düsünüp hayata buradan bakinca, çok zor anlar yasadigimizi görüyorum. Ama iyi günlerimiz de oldu... Inkâr etmemek lazim.VESELI: Ne zaman oldu Steva? Yasadigimiz bir tek güzel günümüz var miydi, hatirla.STEVA: Vardi... Yirmi yil önce, 1 Mayis'ta... toplu halde piknige gittigimiz gün... Fabrika orkestrasi müzik çaldi... et izgara yapildi... bira içildi. Hepimizin sevdigi bir sarki vardi, onu söyledik... Nasil basliyordu Rada?"