Hikâye çok sade. Achiel (Asil), issizlik ve hastalik sigortasindan yardim aliyor, coskulu bir güvercin yetistiricisi, - her gün günlügüne yaziyor - Achiele, bir tiyatro karakteri olarak Woyzek’e benziyor, ama dil olarak o kadar siirsel degil. Achiel, hayal kurmuyor, felsefe yapmiyor; bunlarin sonucu olarak da sevgilisini öldürmüyor. Ama hastaligiyla sevecen ve amansiz bir sekilde bogusmasi, Woyzek’in suda yaptigi yolculuguna benziyor, ta ki bogulana kadar. Tiyatro metninin günlük gerçeklikten daha üst düzeye tasinmasi, bu sadelik ve netlikten geçiyor. Onun öyküsünü bir anidan çikarip evrensele tasiyan da bu. Taslasmis ruhumuza atilan küçük bir çizik. Achiel, yasamin bir kösesinden ortaya çikarilan essiz bir mücevher, bir elmas parçasi.”
Menü
Sepete Ekle
