Ertug Uçar’in 17 öyküsü, yalnizligin türlerinden ve hallerinden söz ediyor. Yazarin daha önce yayimlanan Rüya Arizalari adli kitabindakilerde oldugu gibi, bu öykülerde de kurgu bir tema etrafinda gezinirken, mekân ortaktir. Insanin tarihsel yalnizliginin evi bu kez deniz fenerleri olmustur. Öyküler denizden, iklimlerden, insanin dogayla karsilasmasindan ve seçilen mekânin sonsuz dogadaki durusundan söz eder, yalnizlik düsüncesinin etrafinda dolasirken ona dokunup çekilirler. Öte yandan öykülerin kahramani sadece insan degildir. Digerlerinin, deniz, kule, iklim ve cografyanin, insansilasmaksizin katildiklari yekpare beden... Anlati, kendisini kuran kahramanlardan hiçbirine imtiyazli davranmaz. (Arka Kapaktan)
Menü
Sepete Ekle
