Ben o zamanlar on alti yasindaydim, lise birde. Ince uzun bir oglan. Saçlarim kirpi gibi dik duruyor; ne yana, ne geriye taranmiyor, beni deli ediyordu. Babam "inatsin inat... Inatçi adamin saçi yatmaz. Dedeme çekmissin besbelli. Keske annene benzeseydin" diyordu. Keske...
Annemin lepiska gibi yumusacik, sari saçlari vardi. En çok o mavi gözlerini özlüyorum. "Benim oglum okuyacak yüksek bir memur olacak" der, sonra da göz ucuyla babama bakardi.... Devami kitapta.
Menü
Sepete Ekle
