Ütopyaci hareketler yüzlerce yildir adil bir toplum ve daha iyi bir yasam için mücadele veriyorlar. Harvey bu eserinde tarihsel ve cografi bir bakis açisiyla bu hareketlerin basarisizliklarinin altinda yatan sebepleri ve ütopyalari ortaya çikaran fikirlerin geçerliligini sorguluyor — baska bir ifadeyle, fikirlerin neden ütopik kaldigini, hayallerin neden gerçeklesmedigini. ABD'deki Baltimore sehrini model olarak aldigi mevcut kentsel ortamin çarpici bir betimlemesini sunarken, "alternatif yok" diyenlere karsi ütopyaci hayal gücüne basvurmanin kaçinilmazligini vurguluyor. Uzamsal ve zamansal ütopyalarin artilarini eksilerini degerlendirdikten sonra, "diyalektik ütopyacilik" adini verdigi yeni bir ütopyaci düsüncenin genel hatlarini çizen Harvey, daha esitlikçi ve dogayla barisik yasamayi mümkün kilacak tasarimlara dikkatimizi çekiyor. Kitabin sonunda ise yazarin kendi umut mekânina dair son derece aydinlatici, gayet sahsi bir ütopya bulacaksiniz. David Harvey Türkçede Postmodernligin Durumu ve Sosyal Adalet ve Sehir kitaplariyla taninmistir. Arastirmalarinin felsefi merkezinde, Marksist kurama mekâni, uzamsalligi eklemlemeyi, tarihsel maddecilige cografyayi dahil etmeyi amaçlayan verimli bir perspektif vardir. Bu kitapta da öyle. Her yönüyle tartisilmaya, incelenmeye deger bir kitap Umut Mekânlari.