“… ben hiç bulug çagina girmedim hep tas devri; aklimi yontar, sesimi susardim.sakar biriyim sonuç olarak, radyoyu bozardim. acirdim uzak dalgaya. aksam saatleriyaklasirken tamir ederdim kalbimi. Yüzümü yikardim. üç kere agza, üç kere burna.suyu amaci disinda kullanirdim, kaç kere döktüm hatirlamiyorum, yüzümü kapilardanayiklardim. toprakla böyle tanistim. Insanlari gömüyorlardi. agaçlar mi onlar heybetleri ile gökyüzüne giderlerdi. kitalar atlasi kitabini yeniden çizerdim. 80 günde devri alem,sandalyelerden uzay bisikletleri yapardim…”