Terry Eagleton bir basyapit niteligindeki bu kitabinda, trajedinin ve tragedyalar tarihinin siyasal bir analizine girisiyor. Dramadan edebiyat ve felsefeye, dinden teoloji ve antropolojiye kadar disiplinlerarasi genis bir alanda gezinen bu elestirel çalisma, antik çag bereket kültleri ve kurban ritimleriyle modern çag devrimleri arasinda baglanti ve kümelenmeleri açiga vuran radikal bir güzergâh yaratiyor. "Aci"yi ortak bir anlam degiskeni, ortak olanin paylasimini saglayan ve farkli yasam biçimlerinin diyaloga girebilecegi bir "dil" olarak tanimlayan Eagleton, kültürcü ve tarihselci "kibir" ve görelilige karsi, insanin türsel, varolussal dogasina içkin süreklilikler temelinde trajik sanati, insanda kisitli, kirilgan ve yavas isleyen seyi aydinlatici bir baglama yerlestiriyor. Antik çag tragedyalari, kutsal metinler, modern çag roman gelenekleri ve modern, postmodern kültürel dönüsümler arasinda bu baglamin izlerini süren Eagleton, Hiristiyanliktan Marksizm'e ve varolusçuluga, Hegel'den Beckett'e, tragedya sahnelerindeki trajik kahramanlardan Holocaust'a ve gerçek hayat trajedilerine, demokrasiden fasizme ve sosyalizme uzanan örnekler esliginde önemli sorular sorarak, bunlari tartismaya açiyor: Hakiki bir nesnellik paradigmasi, epistemolojik degil, etik mi olmalidir? Bir tür-beden olarak insanin zafiyeti, kirilganligi, sinirliligi ve savunmasizligi radikal politikanin bir engeli degil, tam aksine bir güç kaynagi olabilir mi? Kiri, deliligi ve suçlulugu bedenlestiren günah keçisindeki sistemi dönüstürecek tekinsiz güç nedir? O niçin devrimci bir temsilin tohumlarini tasir? Sembolik düzenin taleplerini reddeden ve tam bir ölümde-yasam arafina sapmis olan Lear'lar, Oidipus'lar, Ibrahim'ler, Antigone'ler neyi temsil eder ve bu temsilin günümüz dünyasindaki anlam ve karsiligi nedir?Terry Eagleton'in bu kitabi, yazarin seküler ve sosyalist fikirleriyle metafizik ve teolojik özlemleri arasinda köprü kuran cesur ve kapsamli bir çalisma...Prof. Homi K. Bhabha, Harvard Üniversitesi
Menü
Sepete Ekle
