“‘biz kaç kisiyiz ibrahim?’ demistimkaldirmisti sag elini, dogrultmustu parmagini bir silah gibisokaklarda kansokaklarda cesetler degilözgürlük geziyor ibrahimsaklanmiyoruz iste, kaçmiyoruzbakmiyoruz artik arkamiza yürümüyoruz, yürümüyoruz ibrahim kosuyoruzuslanmiyoruz, bakiyoruz iste dik dik firavun’un da gözlerineinsan gibi ölmek için ölüyoruz ibrahimyasamak için insan gibiellerimi verdim ibrahim, ayaklarimiyemyesil gözlerini kizlarimin, ogullarimin masmavi geleceginiaglamiyorum ibrahim, aglamiyorumbakma sesimin titrediginekapansa da tüm kapilar yüzümüze”