Düşlerin saydam soluğunda
Bir kış bahçesi kadar bahçeleşirsiniz ancak
Buğulu pencereleriniz tarumar bahçelere açılır
Günleriniz kırılganlığa dönüktür
Örtülür kapılarınız
El ayak çekilir
Siz de bilirsiniz uzak günlerin yasını
Yalnızlığı büyür güllerin
Üşürken kışın ağzında
Siz de bilirsiniz elbet
Çağırmakla gelmeyeceğini ölülerin
Telaşınızı toprakla örtersiniz
Dünyanın sularında…
Menü
Sepete Ekle
