Su sana el sallayanlar
Parmaklarin miydi?
Esaretle vedalastigin mi sandin?
Ayaklarin prangadan
Siyrildi diye mi mutlusun yoksa?..
Kendini kandirma!..
Ellerin kelepçeden kurtulmasi
Degildir özgürlük!..
Çirpinan kanatlar
Alkis sesine dönüsüp ayaklarini yerden kesse,
Vuslata erdim sanma!..
Basini her kaldirisinda
Gökyüzü göz kirpsa sana, özgürüm diye bagirsan
Kaç yazar!...
Ayak parmakalrin
Görünmez çamurdan,
Matarandaki son yudumu içersin…
Namlular soguyup, barut kokusunu
Bahar yeli uçurdugunda,
zaferin saskinligini
ve savasin tatli yorgunlugunu
ter içinde hissetmektir
özgürlük!..