sarhostum. Odama dogru yürüdüm. Dolunay vardi. New Orleans'da. Bir süre yürdüm ve yaslar akmaya basladi. Ay isiginda bir gözyasi seli. Sonra kesildi, yaslarin yüzümde kuruduklarini hissedebiliyordum, cildim geriliyordu. Odama girdigimde isigi yakmadim; ayakkabilarimi ve çoraplarimi çikarip yataga biraktim kendimi. Elsie, harikulade zenci fahisem benim. Ve uyudum. Her seye sinmis hüznün içinden uyudum. Uyandigimda simdi sirada hangi kent, var, diye geçirdim içimden. Hangi is? Kalktim, çoraplarimi ve ayakkabilarimi giyip bir sise sarap almaya çiktim.
Menü
Sepete Ekle
