Müze kurumu, Osmanli Imparatorlugu’na Avrupa’dan ithal edilmis olmakla birlikte, kendisine özgün bir yol çizmis. Osmanli müzeleri, Baticilik-Doguculuk çatismasindan uzaklasarak, hatta Baticiligi kullanip emperyalizme karsi koyarak, olusum halindeki bir ulusal kimligi simgeleyebilmis. Wendy Shaw’un kitabi, Osmanli Devleti’nin son dönemlerinde müzeciligi kurumlastiran kararlardan ve müzelere seçilen eserlerden yola çikarak, bu ulusal kimlik serüveninin izini sürüyor.
Osmanli müzeleri, kendi dönemlerindeki gelismelerden ve gereksinimlerden haberdar olmalari; daima degisime karsilik vermeleri; basit taklitçilikten, tekrarciliktan veya özgünlük saplantisindan uzak kalarak ince bir çesitlilige yönelmelerinden ötürü, kendilerinden sonraki girisimleri sorgulamamiz ve elestirebilmemiz açisindan elverisli örnekler sunuyor.
(Tanitim Bülteninden)