Üstad Sezai Karakoç; “Müslümanlar Kur’ân’dan uzaklasti uzaklasali gün yüzü görmediler” der.
Kur’ân’in“hayat verici” (Enfal 8/24) ilkelerinden uzaklasan ümmetin en büyük kayiplarindan biri de ne yazik ki “Kur’ânâdâbi” oldu. Hz. Aise (r.anhâ) annemizin ifadesi ile “ahlâki Kur’ân” olan Peygamberimizin (s) güzel ahlâk örnekligi ve edeb inceliklerinden iyice uzaklasan ve böylece egemen kültürlerin menfi etkilerine alabildigince açik hale gelen günümüz Müslümanlari, giderek kati, kaba ve ‘kalin’ bir hâl aldilar; nihayet Islâm’in güzellikleri onlarin günlük hayatlarindan silinip gitti.
Her alanda yeniden Kur’ân’a dönme çabasi içinde olan Müslümanlarin, en kusatici manasi ile Kur’ân edebini hayatlarina yansitmalari önemli ve öncelikli bir zaruret olarak karsimizda durmaktadir.
Bu çalismada, Isra Suresi 23-39. ayetleri isiginda Kur’ân-i Kerîm ‘edeb’ konusunu nasil ele almistir, ‘Kur’ân Edebi’ nedir, nasil olmalidir? Sorusunun cevabi aranmaktadir.