Ikilikten önce birlik, ya da “Ba”dan önce “Elif” vardir. Elif “kutupsal” bir harftir. Sekli de zaten bir eksen gibidir. Bunu izleyerek ilâhî düzen olusur. Elif’in en üst noktasi ki “sirlarin sirri”dir, “Ba”nin noktasinda yansir. Evrensel Varolusun alanini saran ve sinirlandiran “ilk daire”nin merkezi olarak bu nokta - za¬ten mevcut ve mümkün bütün yönlerde ayni zamanda görüle¬bilir nitelikteki çemberdir - gerçekte bir küredir. Temel ve bütünsel sekildir, ki ayrilma yoluyla, öteki bütün sekiller on¬dan dogar.