Reconquista sürecinin tamamlandigi 1492 yili Ispanya’da Islam hakimiyeti ya da Endülüs Devleti’nin sona erisine taniklik etti. Orada kalan Endülüs Yahudileri (Sefarades) hemen ve tamamen, Müdeccen (Mudejares) olarak anilan Endülüs Müslümanlarinin ise pek çogu 1610 yilina kadar ülkeden çikarildilar. Kendi tercihleriyle göç edenler de az degildi. Bu arada yogun bir hiristiyanlastirma faaliyeti baslatan Hiristiyan Ispanya, Hiristiyan din adamlarinin yönetimindeki Engizisyon Mahkemesi vasitasiyla bir etnik temizlik kampanyasina imza atti. Insanlik tarihinde esi benzeri az görülen bir hadise olarak Endülüslülerin hiristiyanlastirilmasi ve göçleri, gerçekte büyük istirap ve katliamlarla dolu bir facianin adidir.1492 yilinda Osmanli topraklarina kabul edilen Endülüslü göçmenler sadece Yahudilerden ibaret degildi. Ayni yil ve sonraki yillarda da Osmanli ülkesine (Kuzey Afrika, Istanbul, Balkanlar ve Anadolu) Müdeccen göçü devam etmistir. Osmanlilarin hizmetine giren Müslüman korsanlar ve XVI. yüzyilda Cezayir beyleri vasitasiyla hem Endülüslü Müslümanlara yardim edilmis, hem Ispanya kiyilari vurulmus ve hem de Bati Akdeniz, Kuzey Afrika ve Magrib’te Osmanli hâkimiyeti tesis edilmistir. Elinizdeki kitap Endülüs faciasinin ardindan Müslüman ve Yahudilerin Osmanli ülkesine göçlerini ve Osmanli devletinin Endülüs’e duydugu ilginin boyutlarini incelemektedir. Daha önce yayinevimizin nesrettigi Reconquista adli arastirmasindan tanidiginiz yazar bu kitabinda Reconquista’dan Sonra olup biteni Osmanli-Türk cografyasina bakan yönleriyle ele aliyor.
Menü
Sepete Ekle
