Melegin Çürüyüsü ile birlikte Yukio Misima'nin dünyaca ünlü Bereket Denizi dörtlemesi tamamlaniyor. Japonya'nin yirminci yüzyil deneyiminin bir özeti olarak nitelenen dörtlemenin, elestirmenler, bir epik, toplumsal bir belge, bir sizlanma, bir agit oldugu kanisindalar. Bahar Karlarindaki genç ögrenci, Kaçak Atlarin saygin hakimi, Safak Tapinagindaki filozof Honda, son roman olan Melegin Çürüyüsünde 1960'li yillarda yasaminin sonuna yaklasmis yasli ve zengin bir adamdir. Dörtlemeyi noktalayan son sahnede Honda, Gesu Tapinagina tirmanirken Bereket Denizi dörtlemesi de son egretilemesel anlatimini bulur: Yalnizca Honda'nin ölümünü degil Misima'nin kendisinin intiharini haber veren çirilçiplak günes isigi seli bir boslugu aydinlatmaktadir. Bütün düsüncelerini, duygularini bu dörtlemeye aktardiktan sonra kendini bombos hissettigini dostlarina söyleyen Misima, dörtlünün son sözcügünü yazdigi 25 Kasim 1970 sabahi intihar etmisti.