Meçhul

Manuel Çitak’in fotograflarinda yer alan hayatlar genellikle siradan gibi gözükür. Bu siradanligin altinda, fotografa gerçeküstü, absürd bir içerik kazandiran garip sirlar vardir. Gaye Boralioglu, bu sirlari kesfetme istegiyle yola çikti ve felegin çemberinden geçen -ya da geçemeyen- insanlari anlattigi bir romana ulasti. Hayatin çok acimasiz davrandigi ama mücadele etmek için gerekli silahlari da vermedigi insanlar... (“3. sayfa insanlari“ da diyebiliriz miyiz acaba?) Yasamak zorlu bir ugrasa dönüstügünde, eger bunun üstesinden gelecek donaniminiz yoksa, oradan oraya savrulur, oradan oraya çarparsiniz. Meçhul’ün kahramani Ibrahim veya onu bize anlatan digerleri gibi... Boralioglu’nun romaniyla edebiyat, fotografin içinden geçerek gerçege uzaniyor. Bu gerçegin adi, yok sayilan hayatlar... (Arka Kapak)