“Partiye biz ne kadar destek oluyorsak, parti de bizi degistirdi. Ben kendim, kisiligim, kiyafetim... Çocuklarimizla iliskilerimiz degisti. Ev hanimiydik, günlük, temizlik vesaire... Burada oturunca kendimizi daha çaliskan, daha faydali hissediyoruz. (…) Oturmaktan kalkmaya [kadar], biz partiye ne kadar faydali olduysak da o da... Ben yaptigim çok seyi burada kazandim. Seminerlere katildiktan sonra çocuklarimla, esimle aramdaki diyalog degisti.”AKP iktidara geldiginde çocuk yasta olan, bugünse orta yaslarina dayanan epeyce insan AKP iktidarindan baska bir iktidari görmedi, tanimadi. “Her seye ragmen” ve “hâlâ” süren bu iktidarin arkasinda, AKP açisindan bakildiginda bu büyük “basari hikâyesinin” arkasinda nasil bir politik toplumsallasma var? Elinizdeki kitap, bu soruya cevap ariyor.Sevinç Dogan, analitik bir mikro iktidar perspektifiyle, IstanbulKâgithane’nin isçi ve gecekondu mahallesi Sanayi Mahallesi örneginde iktidar partisinin nasil isledigine bakiyor. Partinin yerel örgütü toplumsallasma dinamiklerine nasil etki ediyor, himayeci/koruyucu iliskiler vasitasiyla kurdugu “sirket” mekanizmasini nasil çalistiriyor, insanlarin gündelik pratiklerine nasil degiyor?Bir iktidar mekâni olarak mahalleyi mercegine alan kitap, çok defa afakî cevaplarla karsilanan sorularin pesine düserek, AKP iktidarinin yeniden üretim dinamigini analiz ediyor
Menü
Sepete Ekle
