“Biliyor musunuz bizim evde bir domuz var, ama küçük kiz kardesim Zupi’den söz ettigimi sanmayin sakin.” Her sey itfaiye yararina yapilan bir çekilisle baslar. Zupi ikramiye olarak bir domuz yavrusu kazanmistir. Babasinin surati derhal asilir; ev sahipleri Bay Buzelmayer’in de pek sevindigi söylenemez.“Evimden defolun!” diye haykirir ve tüm aileyi yavru domuzlariyla birlikte kapinin önüne koyar. Bu durumda Rudi’yi de yanlarinda barindirabilmek için babalari futbol sahasina bekçi olur, Rudi de takimin maskotu, ta ki hakemden kirmizi kart görene kadar. Bu agir bir darbedir, çünkü artik kulübün yönetim kurulu, domuzun spor tesisi içinde kalabilmesi için sanatsal bir becerisi oldugunu kanitlamasini istemektedir. Rudi ancak ve ancak böylelikle orada kalabilecektir…