Elinizdeki kitap, Alan Duben’in son otuz yilda yazdigi makalelerin bir kismini biraraya getiriyor. Kitabin ilk bölümünü olusturan makalelerde, yazarin Türkiye’nin çesitli kentlerinin (Istanbul ile Adana ve Mersin) gecekondu mahallerinde yürüttügü arastirmalarin sonuçlari, konuyla ilgili teorik meseleler baglamina yerlestirilerek ortaya konuyor: Mahalledeki siniflasma olgusunun farkli cemaatlerle (özellikle Sünni ve Alevi cemaatleriyle) ve hemsehrilik baglariyla iliskisi; gecekondu sahibi olma sürecinin enformel ekonomideki toplumsal rasyonalitesi; Türkiye kentlerinde aile ve akrabaligin önemi ve kentlesmeyle baglantisi... Bütün bu yazilarin belki de en çarpici yönü, hizla degistigi söylenen Türkiye toplumunda etkisini koruyan süreklilikleri de gözler önüne sermesi. Ikinci bölümdeki yazilar ise, çok az nicel arastirma yapilmis bir konuyu, tarihsel perspektifle Osmanli ve Türk hane ve ailelerini ele aliyor. Duben, Türkiye’de hanelerin geçmiste ve kirsal kesimde çok kalabalik oldugu iddiasinin mitostan baska bir sey olmadigini gösterirken, aile tarihi arastirmalarinda karsilasilan epistemolojik ve metodolojik güçlükleri de irdeliyor, bunlara getirilebilecek çözüm yollarini degerlendiriyor. Kent, Aile, Tarih, ele aldigi çok çesitli konulari aydinlatmasinin yani sira, kariyerine antropolog olarak baslayan, ama antropoloji, toplumsal tarih ve demografinin “arayüzünde“ kendini daha rahat hisseden bir sosyal bilimcinin zengin akademik serüvenine isik tuttugu için de dikkat çekiyor. (Arka Kapak)
Menü
Sepete Ekle
