Nabokov’un Berlin dönemi romanlarindan biri olan bu kitap, bir elestirmenin deyisiyle, “zalimane bir baseser“dir; okuru, en “fotoroman“ bir durumdan, su “insanlik komedyasi“ denen seyin karanlik uçurumlarina yuvarlayiverir. Nabokov neyi anlatacagini bastan söyler ve nasil anlattigina bakmamizi ister. Duyacagimiz hayranligi bastan bilen bir insanin bütün seytanligiyla. Nabokov... Pinar Kür’ün çevirisiyle...(Tanitim Bülteninden)