Kalbin Yardimci Fiilleri’nin ana izlegi, anlatici-yazarin annesinin ölümünü en dogrudan, en saf haliyle aktarmasidir. Altmetinse bu olayin yazarda yol açtigi duygusal tepkilerden, unutulmaz hatiralardan ve metne bir tür çesitleme formatinda eklemlenen edebi alintilardan olusuyor. Agir hastaligindan dolayi kasvetli bir hastaneye yatirilan anne, uzayan, acili bir sürecin ardindan ölür ve defnedilir. Ancak cenazenin ardindan yazarin içdünyasinda yeniden dirilerek, bir genç kiz ve kadin olarak hayatini ve hastanede geçirdigi acili, buruk günleri anlatir. Çagdas Macar edebiyatinin tartismasiz en önemli, en yenilikçi yazarlarindan Péter Esterházy, bu kisacik kitapta ana-ogul iliskisinin boyutlarini, ölümle gelen yas sürecini, Macaristan’in yakin tarihindeki gündelik yasamdan çarpici kesitlerle aktariyor. Yanisira yavas yavas çökmekte olan bir bedenin kirilganligini, ölümün mutlakligini ve bir yerde de, bedenin aci dolu baskaldirisini tasiyor sayfalarina. Ancak yazarin gerçekleri en saf haliyle aktarmaktaki cesareti, gözlem yetenegi, hepsinden önemlisi de keskin duyarliligiyla, Kalbin Yardimci Fiilleri paradoksal olarak gerçekçiligi asan bir metin haline geliyor.