Bilge Karasu Edebiyat Incelemeleri Dizisi’nin ikinci kitabi. Jale Özata Dirlikyapan'in doktora tezinden kitaplastirdigi bu eseri, "1950 kusagi öykücüleri" diye anilan bir grup yenilikçi edebiyatçinin (Ferit Edgü, Orhan Duru, Leylâ Erbil, Bilge Karasu, Feyyaz Kayacan, Onat Kutlar, Demir Özlü, Adnan Özyalçiner) eserlerine odaklaniyor. 1950-60 arasinda yazan ve yayimlayan bu isimler sorgulayici ve yenilikçi bakislariyla Türkçede modernist edebiyatin ilk örneklerini vermislerdi. Özata incelemesini, o dönemde büyük bir siyasal-toplumsal dönüsüm yasayan Türkiye'nin kültürel ve edebi ortamini arka plan alarak yürütüyor. Öykülerde farklilasan içerik ögelerinde gerçeküstücülük ve varolusçulugun izini süren yazar, anlamsizlik, hiçlik, bunalti, kötücüllük, suç ve intihar gibi izleklere odaklaniyor. Metinlerin getirdigi biçimsel yeniliklerin ise cümle yapilarinda ve kurgularda belirginlestigini ortaya koyuyor. Kabugunu Kiran Hikâye, bir anlamda, "hikâye"nin "öykü"ye dönüsümüne taniklik ediyor.