Mûsiki sanatinda hâlet-i ruhiyenin ve zevk-i selîmin payi büyüktür. Hiçbir ses, asil bir ruh tasimadan âhenk veremez.. Bu sebepledir ki, Osmanlinin diger sanat dallari gibi musikisi de, her çagda yeni kalabilecek kadar sâheserdir… Çünkü onlar, yüksek ruhlu ve zevk-i selim sahibi sahsiyetlerdi…
Güzel sanatlarin önde gelen kollarindan edebiyat ve musikinin teâli ve tedennisi, mensup oldugu milletin teali ve tedennisiyle baglantili ve dogru orantilidir. Yani bir millet, ilmen, ruhen ve ahlâken yükseldikçe musiki ve edebiyati da yükselir. Tabii bunun tersi de bayagilik, pest-pâyelik olacaktir…