Sonbaharla birlikte Kalküta'da yagmurlar baslamisti. Sabah gökyüzünü kaplayan bulutlar yerini günese biraktiginda, etraf isil isil olmustu. Binoy, is gücü olmadigi için tek basina bir halde, apartmanin ilk katindaki verandasinda oturup, caddede sonu gelmeyecekmis gibi akip giden kalabaligi izlemeye koyuldu. Üniversiteden mezun olali epeyce zaman geçmis, ancak o, henüz evlenememisti.Görünürde elle tutulur, düzenli bi ise de sahip degildi. Aslinda çesitli gazetelere birkaç makale vermis ve birkaç da miting organize etmisti. Ama bunlar, hayatini doldurmak noktasinda yetersiz kaliyordu. Bu issizlik, kendisini sinirli biri yapmisti artik.Karsi kaldirimda, tipki gezginci sairler gibi rengarenk elbiseli bir dilenci türkü söylüyordu:Kalbim bir kafesi andiriyor,Yabanci bir kus bilmem ne ariyor onda,Bir giriyor, bir uçup gidiyorAh, bir yakalasam onuAsk ipimle baglayacagim.
Menü
Sepete Ekle
