Aynada gördügümüz kisi bizim en büyük düsmanimiz da olabilir, en büyük dostumuz da. Bu neyle yasamayi seçtigimize bagli. Isigimizin sevgisiyle mi, gölgelerimizin korkusuyla mi yasamayi seçiyoruz? Isigimizi bilincimize çikarmadikça, bilinçaltimiz bizim adimiza seçimlerini yapar. Ve farkinda bile olmadan geçmisimizin gölgelerinde yasamaya mahkum oluruz.
Gölgelerimizle barismadigimiz sürece, sikayet ederiz, aci çekeriz, suçlariz, suçluluk duyariz, kizariz, “zavalli ben“ rolünü oynayarak sorumluluk üstlenmekten kaçariz -tüm bunlarin, doyumlu bir yasam sürmek için bize en ufak bir yarari olmadigini bile bile.
Debbie Ford bu kitabinda gölgelerimizle nasil yüzlesecegimizi bize sade bir dille anlatiyor.