Daha ilk çaglarda, özellikle Aristoteles felsefesinde önemli bir yer isgal eden nedensellik problemi Islâm dünyasinda filozoflarla kelâmcilari karsi karsiya getirmis ve Gazâlî’nin tartistigi önemli meselelerden biri olarak ortaya çikmistir. Düsünce tarihininilk dönemlerinden itibaren evrendeki düzenin degismez bir yasaliliga tabi oldugu düsüncesi büyük ölçüde kabul görüyordu. Ancak teistik dinlerin tanri tasavvuru onlar için söz konusu olmadigindan, Tanri-âlem iliskisi söz konusu oldugunda onlarin bu anlayisi bir sorun yaratmamaktaydi. Bu düsünce Peripatetik felsefe ve Yeni Platoncular üzerinden Orta Çaga tasininca bazifelsefî ve teolojik tartismalarin çikmasi kaçinilmazdi ve nitekim öyle de oldu.
Menü
Sepete Ekle
