Michaël de Saint Cheron, ömrünün son demindeki Emmanuel Levinas'la söylesiyor. Pus ve umut dolu, sevgi ve hayranlikla süren bir söylesi. Levinas'in "baskalik askinligi" yolunda disiligin yeri; Bergson'un, Paul Ricœur'ün felsefesinde zaman kavrami; "tarihin sonu" vizyonu...Ikinci bölümde ise yazar yüz fenomenolojisi üzerine bir düsünümün yani sira, Levinas'in eserinde yapiçözüm, kopus sorunsali üzerinde dururken, Sartre, Ricœur, Malraux, keza Kant, Heidegger ve Derrida'nin eserlerini bu gözle sorgular. Büyük bir filozofun düsüncesine son derece yenilikçi bir yaklasim... (Tanitim Bülteninden)