Eflin

Kimileri konuşurken insanın sımsıkı tutunası geliyor mıymıntı “Yaşam”a, bütün vücuda kök salmış, iyileşmesi imkânsız gibi görünen yaralara inat!

Nasıl anlatsam konuşmalarını; mavi gökyüzünü yeniden keşfe çıkmış, Kalamış vapurunun peşinden sevinç çığlığı atarak kanat çırpan martı sürüsü ya da yeni doğmuş bir bebeğin annesinin sütünde bulduğu şifa gibi.

Yeryüzünde huzur bulduğu bir sesi kimse yitirmez istemez, sahiplenir.