Bir “DİL”de üretilen yapıtlar arasında
“ŞİİR”in çok özel bir yeri vardır.
“DİL” şiire renk verir, koku verir. Onun özsuyudur.
“ŞİİR” ise dilin başındaki “TAÇ” gibidir.
DİL-ŞİİR kucaklaşmasını irdeleyen bu denemeler, kendi alanındaki önemli bir boşluğu
dolduran “akademik kaynak” olma özelliği de taşıyor