Vatan askiyla dolu, gösteristen uzak, sadece Allah’a dayanip güvenmis Anadolu çocuklari… Çogu yari çiplak, çogu yari açti. Bitkisel yagda haslanmis bugday kirigi yiyor, tasta toprakta yatiyorlardi. Günese, firtinaya, soguga ve yagmura karsi korumasizlardi. Bazen çamur ve bazen de toz içindeki siperlerinde günlerini geçiriyorlardi. Fakat bütün bu olumsuzluklara ragmen, dünyanin her türlü araç ve imkânlarina sahip düsmanlariyla aslanlar gibi savasiyorlardi.Bu ne sessiz, ne gösterissiz bir vatan sevgisiydi. Arkalarinda fakir bir vatan topragi duran bu insanlar, savas boyunca birer kahramandi. Ölüme gülerek gidiyorlardi. Allah’in adini yürekten anarak düsmanin üzerine atiliyorlardi.
Menü
Sepete Ekle
