oturma odasında bekliyorum
elleri yağmur saçları siyah kadını
semtimize sağanak aşk lazım
suretinde kırık tarak lekesi
kaldırımda küçük göl
suyun aynasında ayakları
bir masal gibi biner dolmuşa
kucağında üşüyen annesi
içimden söküp attım gölgemi
gizlenmekten usanmış tenhada
günlük yanılgılar zamanında
sildim karanlık gözlüklerimi