Osmanli Imparatorlugu’nda silahli gücün örgütlenmesi, sekillenmesi ve kendine has bir bürokrasi yaratmasi, devletin yapilanisiyla paralel bir seyir izler. Askerî gücün tasnifi, giderlerinin karsilanmasi, silahlandirilmasi, iasesi, sefer hazirliklari, savas halindeki ordunundüzeni, ayri ayri ele almayi gerektirecek kadar kapsamlidir. Gülgûn Üçel Aybet, Avrupali Seyyahlarin Gözüyle Osmanli Ordusu 1530-1699’da bu kapsamli çerçeveyi inceliyor. Bürokrasinin imparatorluk sartlarina göre biçimlendigi bu dönemde ordunun yapisini ele aliyor. Bu arastirma sirasinda Avrupali seyyahlarin gözlemleri, kilik kiyafetlerden ordugâhtaki yapilara ve bunlarin renklerine kadar ayrintili tasvirlere kavusma imkâni sunuyor. Arsiv belgeleri, Osmanli kaynaklari, Osmanli tarihçilerinin anlatimlari kadar yabanci gözlemcilerin anilari da kitabin ortaya çikmasinda en önemli kaynaklar arasindaki yerini aliyor. Ordunun yapisi, savasta ve barista ordunun ihtiyaçlarinin nasil karsilandigi, sefer hazirliklari ve ordugâh kitapta ayrintili bir sekilde sunulurken, okuyucuya da imparatorlugun en genis sinirlarina ulastigi bu dönemde kapsamli bir degerlendirme yapma firsatini taniyor. Avrupali Seyyahlarin Gözüyle Osmanli Ordusu 1530-1699, hem arastirmacilar hem de merakli okurlar için önemli bir kaynak.