Özcan Karabulut, az ama öz yazan öykücülerimizden. Ilk öykü kitabinin yayinlanmasindan bu yana yirmi dokuz yil geçti. Askin Halleri, onun besinci öykü kitabi. Öncekilerde oldugu gibi bu kitabindaki öykülerde de temel izlek: ask. Ancak buradaki öyküler, öncekilerden farkli olarak siyasal artalan üzerine oturtulmamislar; siyasal söylem tasimiyorlar, yalnizca aski ve askin degisik ortamlardaki degisik hallerini dile getiriyorlar. Kitabin ilk ve en etkileyici öyküsü Rojda’da oldugu gibi, umutsuz bir ask olabiliyor anlatilan, ya da son öyküde oldugu gibi tükenmis ama bitirilemeyen, bitirilmek istenmeyen bir evliligin çikarilan hesabi. Terk edenin de terk edilen kadar mutsuz oldugu iliskiler; otel odalarinda, issiz sokaklarda yasanan yasak asklar; karsilikli aynalarda oldugu gibi iç içe geçen, birbirine yansiyan, ruhunun ikizini tasiyan kadinlar. Düssel kadinlarla gerçek kadinlarin, umarsizlikla umudun, pismanlikla coskularin, baglanmalarla kopmalarin bir araya getirildigi, yogruldugu, herkesin yasaminin bir döneminde tattigi ya da tatmak istedigi tutkulu asklar var Askin Halleri’nde. Yikimlar da var, acilar, hayal kirikliklari da, terk edisler, terk edilisler, ihanetler de. Askin Halleri oldugu kadar insanlik halleri de bu okuyacaklariniz...
Menü
Sepete Ekle
