“Sevda -ki bir insanın yalnız gönlüne değil, aklına, fikrine, iradesine kısacası bütün heveslerine, manevi kuvvetlerine hâkimdir- daima şüphe ve kuruntular içinde bulunmaktan zevk duyduğundan kulak ve göz, her duyduğu, her gördüğü şeyi onun karakterine göre duyup görmeye, akılsa her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.”
Menü
Sepete Ekle
