Biraz önce konustugu adamin simarik aldirmazligindan, hayatla alay eden kibirli bos vermisliginden sonra kocasinin bir mevki pesinde kosusunda kendisini hem utandiran hem de öfkelendiren zavalli bir siradanlik, daha kötüsü rahatsiz edici bir basarisizlik görüyordu. Kocasinin bir baska erkekle kiyaslandiginda böylesine güçsüz ve önemsiz görünmesinden içi aciyordu; Haluk o siradan ihtirasi ve tekdüze yakinmalariyla onu sikiyor, hiç tanimadigi bir baska erkegi neredeyse hastalikli bir sekilde özlemesine neden oluyordu. Bir baska erkegi özlemesine neden oldugu için kocasini hiç affetmeyecekti ve affetmedi. Haluk’un belki bir daha hiç hatirlamadigi o kisa ve önemsiz konusma, aralarindaki iliskiyi onarilmasi çok zor bir biçimde sarsiyor, yillar içinde insa edilmis birçok duygusal bagi koparmasa da önemli ölçüde zedeliyordu. Bu duygularinin arasinda, bir yandan da kocasina nasil haksizlik yaptigini fark ediyor, utancina bir de haksizlik yaptigini düsünmenin huzursuzlugu ekleniyordu. Kocasi belki de Cem’in asla sahip olamayacagi olaganüstü bir yetenege sahipti, hayatin içinde, çalisarak, dövüse dövüse yükselmisti; hiç kimseye kötülük etmezdi, karisini kiracak bir hareketi bilerek hiçbir zaman yapmamis, her zaman onu hos tutmaya ugrasmisti. Simdi kendi kazanmadigi zenginligine güvenen, bu güvenle simaran, hiçbir seyi kazanmadigi için hiçbir seyi kaybetmekten korkmayan küstah ve kibirli bir adamin hercai serseriliginin hayali karsisinda eziliyor, karisinin gözünde degersizlesiyordu.
Menü
Sepete Ekle
