Kirlendigimizi kabullenmiyoruz.Sömürdügümüzü kabullenmiyoruz.Kendi gücümle kazandim, kime ne demeye basladik.Bunlara ragmen temizligimize toz kondurmuyoruz.Kafamizda bir insan var. Güya o bizden biri, mükemmel, temizlenmeye ihtiyaci yok. Safa tepesinde ne konusulmus biliyor. Güya tavrini safa tepesinden yana koymus. Oysa gerçekte “simal ehlinin hedeflerinde ilerliyor” ve bunu kabullenmek istemiyor. Zira aynaya önceden bir resim yapistirmis “aynaya bak” diyen oldu mu, o resme bakiyor ve kendisini dosdogru görüyor. Gördügü baskasi veya okuduklarinin çizdigi resim, kendisi degil. Aynadaki o resmi yirtip, kendi çiplakligiyla halini görmesi gerekiyor.Kendi makyajsiz halini, karartilarini, yillanmakta olan kirlerini görmesi gerekir.
Menü
Sepete Ekle
