Her dil de oldugu gibi Zazaca'nin da (Dimili) kendine özgü kurallari ve grameri vardir. Ama ne yazikki bu dilde eser verme orani çok az oldugundan grameri ve kurallari çok iyi kullandigiz kanisinda degiliz. Ve dil uzmani olmadigimizdan dolayi da takdir edersiniz ki yanlislarimiz olacaktir.Bu Halk hikayelerini yazarken tek bir seyi göz önüne aldik: basit bir dille olaylari aktarabilmek. Ve yaziyi da öyle yaptik.Bu hikayeleri, Diyarbakir'in Piran (Dicle) kazasinin Qelbin (Bozoba) köylülerinin deyisiyle yazmaya çalistik. Bilindigi gibi, söz konusu yörelerde kis mevsiminde geceler çok uzun olur. Iste böylesi gecelerde, köy halkinin yaptigi islerden biri de odun sobasinin etrafinda toplanip birbirine hikaye anlatmaktir. Hikayeleri anlatanlar genellikle yaslilar ve dinleyenler ise çocuklardir.Bu hikayeleri yazmamizdaki amaç, kuskusuz var olan kültürümüze katkida bulunmak ve genç nesilleri bu tür ürünler vermeye tesvik etmektir.(Tanitim Bülteninden)
Menü
Sepete Ekle
