"Kötü bir düsünce: Kimsenin sana ihtiyaci yok, kendi kültürüne tamamiyla yabancisin, onun için hiçbir sey yapmadin, sen hiçbir seysin. Ama Avrupa'da ya da baska bir yerde SSCB'de en iyi yönetmen kim diye soruldugunda, cevap Tarkovski. Fakat burada tek kelime edilmiyor. Ben sanki yokum, yasamiyorum, boslukta yer kaplamayan bir seyim. Hiç kimsenin sana ihtiyaç duymamasi, bas edilmesi çok zor bir duygu. Ben de daha asagi birinin gücüyle ayakta durmaktan nefret etmeliyim. Istegim, bir insanin hayatini doldurmak, ya da degisik hayatlari..."Kendimi çok kisitlanmis hissediyorum. Ruhum içime sikistirilmis durumda, baska bir hayat alanina ihtiyacim var... Kendimle ilgili anilari okuyorum da ne üzücü, tam bir Rus öyküsü. Tatmin olmamis bir hirsla kendini yiyip bitirmis çocuksu, saf bir kisilik. Mutsuz, çok mutsuz bir adam!.. Oysa benim tek istegim, bir seyler yaratmak..."