Makedonya krali Iskender, Dara’yi yendikten sonra doguda ilerlemektedir. Dara’nin hizi Rukzan hüviyetini gizleyerek Pencap hükümdari Esber’in sarayina siginir. Esber’in kizkardesi Sumru, Iskender’i gömeden ona asik olmustur. Gizlice bulusan ve sevisen Sumru ile Iskender arasinda gidip gelirken Rukzan da Iskender’i sever. Iskender Sumru’nun bütün ricalarina ragmen Pencap ülkesine yürür. Sumru sevgilisine söz geçiremeyince agabeyini bu savastan vazgeçirmek ister ancak Esber halkina karsi sorulu oldugunu bilir. Savasir ve bir hain sandigi Sumru’yu öldürür. Bu haber Iskender’e ulasinca kiral kendisine engel olmak isteyen Rukzan’i atiyla çigneyerek geçer. Pencap düser, Esber zincire vurulur. Esberin kahramanligina hayran kalan Iskender onu serbest birakir ve kilicini geri verir. Kilici alan esber intihar eder etrafi Esber’in, Sumru’nun ve Rukzan’in cesetleriyle çevrili olan Iskender, bunun manasini hocasi Aristo’ya sorar. Eser Aristo’nun cevabi ile biter:-Zafer yahut hiç!