Çocuklugumdan beri, insanlari aglatacak yazilar yazmak isterdim. Bu istekle yazdigim bir hikâyeyi, bir dergiye götürmüstüm. Hikâyemi okuyan derginin basdedaktörü, çok anlayissiz bir adam oldugu için, hikâyemi okurken hüngür hüngür aglamasi gerektigi halde kahkahalarla güldü, sonra kahkahadan yasaran gözlerini silerek, “Aferin. Çok güzel. Bunun gibi daha baska hikâyeler de yaz getir bize..“ dedi.
Yazarliktaki bu ilk düs kirikligim hâlâ sürmektedir. Aglasin diye yazdiklarimin çoguna, okurlarim gülüyor.