Babam öldü. Hatırlamadığım bir günde, hatırlamadığım bir ayda, hatırlamadığım bir mevsimde, tam saatinde öldü. Annem gittikçe büyüyen, unutan, titreyen bir kambur oldu; babam sessizce yalvaran, sürünen bir ölü. Öldükten sonra ilk kez aynaya bakarken gördüm onu; çökmüş alınlı, fırlak gözlü, kapkara olmuş yüzünden midesi bulansın istedim. Uslu Yara, olağanüstü bir dil mimarisi sunuyor okuruna. Bu dilin büyüsüyle yürüyenleri, engellere ve zorluklara rağmen taze nefesler bekliyor.
Menü
Sepete Ekle
