“Bir çagin hakim fikirleri, o çagin hakim sinifinin fikirleridir“, amenna. Peki ama o çagin ezilen siniflarinin fikirleri, duygulari nereye gitmistir bu denklemde? Tabii ki bastirilmis, o çagin bilinçdisina itilmistir. O yüzden de bu “bastirilmis olanin geri dönüsünü“ anlamlandirabilmek için, psikanalizin yöntemine, bilinçdisina bilinçli davranislari etkileyen, yönlendiren ve zaman zaman da belirleyen potansiyelini kavrama tekniklerine ihtiyacimiz var. Devrim daima “bastirilmis olanin geri dönüsü“ olarak anlamlandirilabilir. Tam da bu yüzden daima tekinsiz bir çekirdege sahiptir ve akil yoluyla tam olarak kavranmasi mümkün degildir. Devrim hiçbir zaman simgesel düzenin yerini kibarca baska bir simgesel düzene birakmasi olarak görülemez; tersine arada geçilmesi gereken bir “Gerçek“ asamasi vardir ki, bu asama tekinsiz bir dehsetle, tekinsiz bir keyifle iç içedir. Eger çagimiz kapitalizmin yeni ve bu kez kolay kolay evcillestirilemeyecek bir krizine gebeyse, bu “Gerçek“ asamasindan geçmemiz de kaçinilmaz görünüyor.
- Bülent Somay-
(Tanitim Yazisi’ndan)
Menü
Sepete Ekle
