"Tanrinin Yüzü" ve "Insanin Yüzü" Vahyin iki ortagidir. Henry Corbin, bu çalismasinda Iran Islamindaki imam figürünün, bir baska deyisle "Tanrinin insana gösterdigi Yüz ve insanin Tanriya gösterdigi Yüzün" önemini ortaya koyar. Fakat bu kesif onu Iran sinirlarinin ötesine tasir, Siilikle diger dinler (özellikle Hiristiyanlik) arasinda beliren benzerlikleri sorgular. Corbin'e göre karsilastirmali bir çalisma yapmaksizin Iran Islamindaki derin niyeti kavrayamayiz: Ismaili irfan ve Isveçli vizyoner Swedenborg'un tasavvurlari arasindaki ortakliklari görmeden Siilikteki batiniligi anlayamayiz. Iste bu çalisma, ilahiyat ve metafizik arasindaki baglantiyi koparmadan nebevi felsefenin ve mistik hikmet anlayislarinin manasini gözler önüne serer. (Tanitim Bülteninden)