Bu kitapta, Islam hukukunun kaynagi olmasi bakimindan sünnet kavrami ele alinmaktadir. Bu kavramin Muvatta’daki kullanimindan hareketle ilk devir fakihlerinin konuyu nasil algiladiklari örnekleriyle ortaya koyulmustur. Eserde, Islam fikhinin temel mefhumlari olan sünnet, hadis, icmâ ve ictihad üzerindeki genelgeçer kabullerin, erken dönem telakkileri ile örtüsmedigi gözler önüne serilmistir. Kuru bir üslup kullanilmayip; Muvatta’ ve konuyla ilgili baska kaynaklar kullanilarak dil, rivayet ve sosyal baglam iliskileri kurulmustur.