Geçiciligini, hatta hiçligini veya hiç olmamisligini anlayan ve kavrayan varlik olmanin çeliskisinden kurtulabilmek için, insan kendini sabitlestirdigi matematik bir denklem kurar ve bu denklemin bütün degiskenlerini sabit saydigi kendi varligina ve varolusuna göre konumlandirir. Adeta kendiyle satranç oynayan ve kendi tarafini hep kazandiran yalniz oyucunun durumunda oldugu gibi.
(Arka Kapak’tan)