Soluk Bir An

Dikiz aynasından Esra’yı görebiliyordu gerçi. Gevşemiş, sessizleşmiş,

yorgunluğun çöktüğü yüzüyle farklı bir güzellik kuşanmıştı (insanı

yanına kıvrılmaya, sarılıp uyumaya çağıran bir güzellik); başını cama

dayayıp şehrin gece manzarasına bakarak kim bilir ne düşünüyor,

kimi düşlüyordu. Olmayacak şeyler yapmaya hazır görünüyordu.

Epeydir arayıp sormadığı birini arayabilir, ertesi gün pişman olacağını

bildiği halde gidip onunla yatabilirdi mesela. Bunu görüyordu Esra’nın

aynadaki yansısında.

Gençliğinde başka türlü olabileceğine inanmış olsa da, ilk zorlukta

tökezleyip başkalarının adımlarıyla oluşmuş patikalardan yürümeyi

seçen Taner, bir gece o âna dek eksikliğinin farkında bile olmadığı bir

tutkuya kapılır. Zamanın durduğuna, korkunç ağırlığının hafiflediğine

tanık olur. Fakat ne peşinden gidebileceği ne hissetmemeyi

başarabileceği bir şeydir bu tutku onun için.

Soluk Bir An, duyguların dişleri kamaştıran, baş döndüren

tekinsizliğiyle güvenli olduğu zannedilen patikalar arasındaki

gelgitlerin romanı.

Behçet Çelik, incelikli ve duru anlatımıyla bir erkeğin iç dünyasına

çekiyor bizi, oradaki karmaşayı, zaafları, hesapları, duyarlıkları

gözlerimizin önüne seriyor. Bu, aynı zamanda aşkın bir solukta zamanı

nasıl genleştirdiğinin de hikâyesi.